niepokorne drzewo
gwałtowny podmuch wiatru
zburzył dostojeństwo lasu
rozszumiały się liście w gałęziach
zamigotało w półcieniach słońce
z miłością przytulam się do drzewa
odpycha mnie szorstką korą
przeszkadzam mu w byciu sobą
moim niespokojnym człowieczeństwem
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
🫶