Bolesław Leśmian - "Topielec"

 

Łatam moje życie jak stary wysłużony sweter ...

 

Jakie tam chwilo trwaj ...

Kluczem żurawi otwieram kolejną porę roku

a rozpędzony czas szumi w uszach przewrotnym chichotem
jakie tam chwilo trwaj
gdy zabiegany dzień potyka się o następny
noc zapomniała po co nadchodzi
nie wymazuje już snem zmęczenia
gonitwa myśli
gonitwa słów
by zdążyć
by nadążyć
by przeżyć
sama się sobie dziwię
że jeszcze potrafię spojrzeć na moment w niebo
i kluczem żurawi zamknąć koleją porę roku

Sprawy niedokończone

zaległe listy
w sercu już napisane
ale żadne ich słowo nie tknęło papieru

spychane do niepamięci prawdy
ważne dla dnia jutrzejszego
od których dzień dzisiejszy opędza się
jak od uprzykrzonej muchy

nie wybaczone winy
bezowocne spory
czekają na uśmiech lub podanie ręki

uczucia nie dopięte na ostatni gładki guzik

tracą na wartości z przeterminowania

w ślad za rozleniwioną myślą
rozłażą się w nicość
nie ubrane w czyny marzenia i plany

sprawy niedokończone

niedomknięte drzwi 

trzaskające w ciszy nocnej lękiem 

przed umykającym czasem