Jakie tam chwilo trwaj ...

Kluczem żurawi otwieram kolejną porę roku

a rozpędzony czas szumi w uszach przewrotnym chichotem
jakie tam chwilo trwaj
gdy zabiegany dzień potyka się o następny
noc zapomniała po co nadchodzi
nie wymazuje już snem zmęczenia
gonitwa myśli
gonitwa słów
by zdążyć
by nadążyć
by przeżyć
sama się sobie dziwię
że jeszcze potrafię spojrzeć na moment w niebo
i kluczem żurawi zamknąć koleją porę roku